Circulair: dus nieuwe rollen

Circulaire dynamiek

Januari 2022

Wat een genot was het, om in de eerste helft van 2021 veel vanuit huis te werken. Ik moet er dagelijks aan denken. Bijvoorbeeld als ik de vloerverwarming onder mijn voeten voel. Of als ik de wind hoor, of eigenlijk niet meer hoor…

Tijdens het coronajaar had ik een bijzonder geluk dat er aan ons kleine oude huisje een flink stuk bijgebouwd werd. Als architect van onze eigen circulaire aanbouw zat ik met mijn neus bovenop de bouw, en was de relatie met de aannemer én met het bouwproject totaal anders dan anders. Dit keer niet één keer per twee weken een bouwvergadering met de aannemer of voorman. Maar dagelijks meerdere keren langs diverse bouwvakkers om lopende vragen te bespreken. Nooit eerder was ik als ontwerper zo dicht bij elk detail betrokken.

Dat kwam goed uit, want heel veel details stonden er ook niet op tekening. Door de vrij extreme circulaire ambities was het niet zeker welke materialen precies gebruikt zouden worden, en hoe de detaillering er uit zou komen te zien. Dit resulteerde in een ander bouwproces en rolverdeling. Mijn architectonische kennis en ambitie werd dagelijks gecombineerd met het ambacht van de aannemer.

De bouwers, met Mark Luiken van Groenluik in de hoofdrol, dachten mee over het beperken van zaagverlies, over gebruik van hun eigen stockmateriaal, over innovatieve verbindingen van houten spijkers, over hergebruik van een bijzondere messing-glas partij die ik vond, ze deelden hun netwerk van sloopbedrijven en verkoopadressen van restpartijen. Maken we nu wel of niet een deurpost, of kunnen we alles in de wandafwerking oplossen? Is een kit-rand noodzakelijk (nee), of hebben we een andere techniek voorhanden (ja)? Is schroeven in alle gevallen ook echt het meest circulair en flexibel, of zijn er nog andere technieken? Participatie kreeg via dit project voor mij een extra lading: het delen van expertise tussen architect en bouwers.

Nooit eerder werd ik op zo’n positieve manier uitgedaagd om helemaal in elk detail te duiken, en het leverde een zeer duurzame, comfortabele en prachtige woning op. Hooguit was er soms wat haast tussen twee online vergaderingen door, en was het te leuk om op de bouwplaats. Ach ja, als dat het enige is…

Komend jaar wordt het kleine stukje grond ook weer groen, we kunnen niet wachten. Permacultuur tuinieren op een voormalig stuk boerenerf kent ook zo zijn eigen grond-dynamiek. Maar het gaat de goede kant op, de natuur komt er aan!

Een korte omschrijving van het project vind je hier. Nu dus nog even wat kale kiekjes, maar als het iets begroeider is, dan volgen er mooier en meer.