Ik wil wel weer eens aan het werk

Tjonge wat is het druk. Volle dagen, veel reistijd. Werk. Werk. Werk. Maar toch heb ik het gevoel dat ik nergens aan toe kom.

In een periode van drie weken mag ik zeven presentaties geven, over verschillende projecten. (Gelukkig doen mijn longen het (weer) goed ;)). En daarnaast zijn er nog twee openingen van projecten waar ik op een of andere manier bij betrokken was.
Fantastisch hoor, al die resultaten en al die aandacht. Maar terwijl ik dit schrijf knort mijn maag met de vraag of ik niet beter ergens een broodje had kunnen regelen voor de terugweg vanuit Putten. Hier mocht ik een aantal presentaties houden en heb ik namens Space-S een van de drie nominatie in ontvangst genomen van de Vanenburg Corporatie Award.

Daarmee de aftrap van een mooie serie: Volgende week geef ik een presentatie van de toekomstvisie op Strijp T tijdens de Brabant Biënnale, zit ik het Marja van der Werfdebat over jongerenhuisvesting voor, en ontvang ik een internationale delegatie die meer wil weten over Space-S.
Om vervolgens een week in te gaan met het leiden van een publieksbijeenkomst over landelijk Brabant, twee presentaties van Space-S tijdens de Dutch Design Week, en de opening van een kunstwerk Keizersrande in Deventer.

Gelukkig is het daarna even rustiger. En kan ik gewoon weer wat produceren. Zoals het projectplan voor een bijzondere kans in Mogadishu. Of het schetsontwerp Sint Oedenrode. Want een presentatie in Antwerpen over duurzame gebiedsontwikkeling van bedrijventerreinen is pas half november. Maar oh nee… eerst nog op 1 november een muzikaal optreden van zelfgeschreven songs, met band. De teksten moet ik nog leren!

Jongens….het is zo druk! Ik wil wel weer eens gewoon aan het werk! Maar eerst even overstappen in Utrecht. Fijn, dan kan ik snel nog even een broodje scoren.